Κροπότκιν, Πιοτρ Αλεξέγεβιτς

(Piotr Alekseyevich Kropotkin, Μόσχα 1842 – Ντιμιτρόφ 1921). Ρώσος πρίγκιπας, γεωγράφος, κοινωνιολόγος και θεωρητικός του αναρχισμού. Ήταν ευγενικής καταγωγής και διετέλεσε αξιωματικός των Κοζάκων. Η αντιπάθειά του προς την αυλική ζωή τον οδήγησε σε επιστημονικές αποστολές στη Σιβηρία και στη Μαντζουρία, που του επέτρεψαν να ασχοληθεί συστηματικότερα με τις γεωλογικές μελέτες του. Η μακροχρόνια παραμονή του στις αφιλόξενες περιοχές της Σιβηρίας τον οδήγησε να αντιληφθεί τη σημασία της αλληλοβοήθειας στον αγώνα για την ύπαρξη, κατά συνέπεια στην ανάγκη της αλληλεγγύης ως συντελεστή της προοδευτικής εξέλιξης. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ευρώπη (1876) ήρθε σε επαφή με το εργατικό κίνημα, γεγονός που τον ώθησε να εγκαταλείψει τον φιλελευθερισμό και να προσχωρήσει στον αναρχισμό. Το 1886 μετέβη στην Αγγλία, όπου έζησε ως συγγραφέας και στοχαστής. Όταν επέστρεψε στη Ρωσία το 1917, πήρε αντεπαναστατική θέση, εξαιτίας του αναρχικού (αν και μη βίαιου) κομουνισμού του. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: Οι αναμνήσεις ενός επαναστάτη (1899) και Η αλληλοβοήθεια συντελεστής εξέλιξης (1902). Ο Ρώσος θεωρητικός του αναρχισμού Πιότρ Αλεξέγεβιτς Κροπότκιν.